Op challenge team geweest!
Door: Jos Hazeleger
Blijf op de hoogte en volg Jos
20 Augustus 2010 | Liberië, Monrovia
Dit was wel bijzonder!
We leefde tussen de mensen.
ook al sliepen we waarschijnlijk in de pastoor z'n huis.
Het was geweldig om zij aan zij te werken met die lokale mensen!
In Nederland hebben we vaak het gevoel dat "Donkere" mensen alleen maar lui zijn en niets kunnen.
Maar hier hebben we ook wel degelijk het tegenover gestelde gezien dat het wel hard werkende mensen zijn, die wel het land op willen bouwen.
Want het land is echt armoedig.
Veel mensen hebben echt nog verdriet en armoede in de ogen.
Dit is echt zielig om te zien en krijg je al gauw medelijden met die mensen.
Voor de kinderen is het normaal om te vechten en gewoon weer lachend op te staan en door te gaan.
En niet alleen dat maar zijn ook heel erg agressief naar elkaar toe.
Op onze challenge team hadden we ook veel te maken met kinderen dit was wel leuk speciaal voor de 2 jonge dames in het team die het niet zo hadden op het zand kruien en beton maken.
Dus zij waren voornamelijk bezig met liedjes te zingen met de kinderen en verhaaltjes te vertellen, enz.
In de tussen tijd waren wij dus zand aan het kruien en beton aan het mixen voor de vloer.
We noemden een keer de woorden "Hakuna matata" wat; "geen zorgen voor de dag van morgen" betekend!
Nu een van de kinderen een meisje van 2 jaar met duidelijk weinig aandacht van haar ouders werden deze woorden aangeleerd en zo noemden we het meisje Hakuna matata terwijl haar naam Lisa was.
De eerste dag was wel leuk we hadden sport dag.
Er was ook een andere team van het schip.
Eerst begonnen we in de kerk dit was wel leuk met verschillenden spelletjes als stoelen dans en waterbalonnen gooien.
Daarna kregen we eten wat een beetje pittig was maar wel lekker!
Vervolgens deden we een spel buiten de kerk.
En 's middags speelden we volley en voetbal.
Halverwege kwam een team lid naar ons toe en vroeg of we wilden helpen aan de overkant omdat een ander team z.g.n. help packs aan het uitdelen waren maar soort van bestormd werden.
Nu oke laten we maar even gaan kijken.
Daar aangekomen stonden er een heleboel mensen rond de bus van het team en stond een meisje dat schijnbaar de leiding had een beetje te schreeuwen en paniekerig te wezen.
Toen zijn we voor de deuren van het busje gaan staan en verteld dat ze een stapje naar achteren moesten doen.
Toen ging een teamlid rustig door met het uitdelen, toen dat gebeurde werden de mensen weer een beetje opdringerig.
Na dit gebeuren namen we de kinderen mee naar "ons" terrein, waar we snel een programma voor hen opstelden en heb daar m'n getuigenis verteld en mee gedaan aan een drama.
Iedereen luisterde aandachtig en het was mooi om iets persoonlijk te delen en mensen enigszins bewogen zien worden!
De tweede dag was het zondag en konden we lekker uitslapen tot een uur of 8.
Toen hadden we ontbijt en daarna naar de kerk 200 meter verderop het terrein.
Toen we daar aankwamen waren we de allereersten daar.
Toen na een poosje wachten was daar de persoon die een overdenking/ preek deed dit was waarschijnlijk ook de oudste uit de gemeente.
Vervolgens begon de officiële opening.
Dit verzorgt daar de eigen a capella koor wat ontzettend mooi klonk!
Vervolgens waren er bedankjes dat we er waren en werd er nog wat gezongen.
Daarna kwam er een jongens band die ook a capella een Afrikaans liedje zongen wat ook fantastisch mooi klonk!
Nadat we ons allemaal hadden voorgesteld deed de directeur die ook mee was de preek en was het ondertussen 3 en een half uur later.
Het was een mooie bijzondere dienst!
Verder de rest van de dag hadden we vrij af en konden we lekker genieten van de rust!
Maandag 06:00
Wakker worden is de eerste opgaaf nu was dat niet zo heel moeilijk want als je om 8 uur pm naar bed gaat kan je er ook op tijd uit!
Toen begon de eerste werkdag
De eerste dag legden we de eerste vloer (eerste lokaal) er helemaal in.
De tweede dag legden we 2/3de van de 2de lokaal erin, en 2 muren van de eerste lokaal werden gepleisterd.
De derde dag werd de eerste lokaal afgemaakt en de vloer van de 2 de lokaal afgemaakt.
De vierde en laatste dag deden we 2/3de van de buiten vloer dat ongeveer 3 meter breed was en de lengte van de 2 lokalen en 2 wanden van de 2 de lokaal werd bijna afgemaakt met pleister.
Daarna gingen we nog boekjes met het evangelie van Johannes uitdelen we deelden 500 boekjes uit binnen een half uur!
Mensen hier nemen alles aan!
En zo word het zaad van het evangelie makkelijk overgebracht hier het land in!
Een van de gesprekken staat me bij van een moslim van in de 70 dat hij geloofde alles precies als wij eigenlijk alleen niet het feit dat Christus de zoon van God is!
Maar kunnen we vaak niet een voorbeeld nemen aan een moslim ook al hebben ze niet gelijk met hun beweringen?!
Hun Bidden 5x per dag, Hoe vaak doen wij dat?
Zij 'vasten' een maand lang, hoe vaak volharden wij in het gebed en gaan we letterlijk door de knieën en besteden we kwaliteit tijd met Onze Maker.
Nu vanavond zijn we bij een gedeeltelijk Nederlandse familie hier geweest.
Doordat mensen ons daar hebben gezien wordt er waarschijnlijk geprobeerd om bij hen naar binnen te komen.
En als het niet goed gaat ....
Daarom toen we terug kwamen hebben we voor hen gebeden en zij mogen zich veilig weten met een engel voor hun deur!
En mocht het anders weten God kent hen.
Graag zou ik u willen vragen om te bidden voor meer van dit soort gezinnen die daarmee bedreigt worden dag in dag uit.
Gedreven door liefde en zorg voor de naaste.
Maar soms tegengehouden door het menselijke en duivelse wat er toch is!
Ook al is in dit land 80 procent Christelijk het maakt niet uit.
Armoede maakt de mens kapot en ziek.
Ik wil u ook vragen om te bidden voor de arme mensen die tot zulke dingen in staat zijn.
Aankomende maandag hopen we naar een krotten wijk te gaan en daar met mensen te praten die verslaafd zijn en niets hebben.
God weet wat ze doen?
Ik bid dat ze een open oor en hart mogen hebben.
Psalm 18: 28-30
28 U bent de redder van het vertrapte volk,
wie zich hoog wanen, brengt u ten val.
29 U bent het die mijn lamp doet schijnen,
u, HEER, mijn God, verlicht mijn duisternis,
30 met u storm ik af op een legerbende,
met mijn God beklim ik de hoogste muur.
In Hem Verbonden,
Jos
-
21 Augustus 2010 - 05:56
Fam Vd Fliert:
Hè Jos.
Een heel verhaal jongen.
Wat maken jullie ontzettend veel mee op challenge team zeg!!
Als ik van jou lees en van Jaap hoor wat er allemaal gebeurd GEWELDIG jongen.
Ik hoop en bid als je over een maand of 4of 5 naar huis gaat dat je die dingen ook in KWB op ga pakken.Wat is er mooier dan ook daar mensen te vertellen wie Jezus voor jou is.O zo snel ben je weer druk met van alles en nog wat en ``ontbreekt`` het aan tijd voor je passie en ook tijd voor gebed .Zoals je schrijf moeten we echt plannen anders doen we ook dat veel te weinig!
Jos we wensen en bidden je veel zegen en ook jou een engel toe die jou en alle andere teams weer veilig naar de Logos Hope leidt.
gr Wim vd Fliert -
21 Augustus 2010 - 06:59
Mama:
hoi Jos
Mooi om je verhaal te lezen, zo begrijpen wij wat jullie allemaal doen.
En dat onze HEERE op de hele wereld bezig is met mensen.Jos het ga je goed,en Gods onmisbare zegen toegewenst. liefs mama -
21 Augustus 2010 - 20:35
Gijsbertha:
hoi jos
wat een mooie ervaring voor jou en wat schrijf je lang verslag!je bent er vol van. mooi om te lezen hoe jullie daar aan het werk zijn voor Hem.
geen zorgen voor de dag van morgen want Hij zorgt voor jou.ook als je naar de krottewijk ga mag je weten dat Hij met je meegaat.
Gods zegen bidden wij jou toe.
Groeten uit renswoude van Fam.wijnen -
23 Augustus 2010 - 20:00
P.J. Den Admirant:
Dag Jos,
Je maakt heel veel verschillende ervaringen mee. Contact met Moslims, het leven in een krottenwijk.
We wensen je heel veel bewogenheid, inspiratie, liefde en geduld toe.
Vriendelijke groet,
fam. Den Admirant -
28 Augustus 2010 - 11:59
Anja:
Hoi jos,we hebben je gezien op de tv,bij nderland helpt.Je deed het leuk .En wat prachtig om jullie aan het werk te zien.Een goede reis.Gr uit renswoudex -
26 September 2010 - 11:54
Rini En Teunie Ploeg:
Ha Jos
Leuk om je reisverslagen te lezen,je maak veel mee,
nog een paar maandjes, dan ben je weer in ons midden,wij denken vaak aan ons bezoekje in Aruba.
Gods zegen over je verdere reis gr.Rini en Teunie. -
26 Oktober 2010 - 18:43
Ricardo & Helena Bos:
Hallo Jos,
Mooi om je verslag te lezen. Wat een indrukken en wat maak je veel mee. Heel veel zegen en sterkte toegewenst in je werk.
Hartelijke groeten, Ricardo en Helena Bos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley