In Noord Afrika
Door: Jos Hazeleger
Blijf op de hoogte en volg Jos
28 November 2010 | Egypte, Port Said
Na een hele poos niet geschreven te hebben dacht ik nu toch maar even de “pen” weer op te pakken.
Nadat we uit Malta zijn uitgevaren voeren we naar Libie.
Daar was het ook moeilijk om te communiceren naar de buitenwereld.
Dit vanwege restricties om eventuele “gevaren” te ontwijken.
Een van de dingen die we geleerd hebben is dat moslims ook gewoon mensen zijn.
Alleen door vaak door traditie en familiebanden blijven de familieleden als moslim verder leven.
een van de eerste dagen in Tripoli wa ik uitgenodigd voor een studenten van een universiteit die met ons wilden praten/ discuseren over de wereld economie.
Dit was wel interessant maar ook moeilijk.
Dit omdat hun veel meer weten over hun economie en de algemene wereld economie.
En ook nog dat we bijna 2 jaar niet meer in Nederland zijn geweest!
Verder vonden we het ook erg verrassend dat bij hen vrouwen “gelijk” waren.
Ja, vertelde de (vrouwelijke) proffesor dat vrouwen mogen auto rijden, ze mogen een belangrijke baan hebben als officier of wat dan ook.
Dus helemaal hetzelfde, toch?
Nu wilde we de discussie niet forceren door te zeggen dat het niet klopt maar toch ligt er wel een ondertoon in de samenleving dat er wellicht een dreiging ligt als de vrouw iets verkeerd doet ze in sommige gevallen toch wel verschikkelijke dingen doorstaan...
Verdere havens waren vergelijkbaar met elkaar, al hadden we in Misurata meer overlast van “jonge” mannen die dachten dat “onze” Westerse vrouwen vrij toegankelijk waren.
En daus dat ze een vrouw wel konden “oppikken” hier en dus kregen de meiden aan boord domme vragen alleen maar omdat de cultuur het niet zomaar toelaar dat een man met een vrouw praat!
En dus met Westerse meiden kan dit schijnbaar wel, en dit bleekdan ook al was dit tot overlast van de meiden aan boord!
Nadat we uit Libie Gevaren zijn kwamen we hier aan in Egypte.
Dit ook wel een Moslim land met wel bijna 10 % aan Christenen.
Hier wordt het aan Buitenlanders wel toegelaten om het Christen zijn te mogen uiten, zolang het maar niet te openlijk is, is het goed!
Verder op dit moment zijn we op wacht en ook druk met re-entry.
Dit zal een leuke maar interressante tijd worden.
Maar we mogen weten dat we dit zeker niet alleen doen endat God altijd met ons is waar we ook naar toe gaan.
Wat we zometeen thuis gaan doen weet ik nog niet.
Maar we mogen daarin ook vertrouwen op onze Papa die met ons gaat dag aan dag, om ons heen is en met Hem wandelen.
Ps 86,11
Wijs mij uw weg, HEER, laat mij wandelen op het pad van uw waarheid, vervul mijn hart met ontzag voor uw naam.
In Zijn Naam,
Jos
Nadat we uit Malta zijn uitgevaren voeren we naar Libie.
Daar was het ook moeilijk om te communiceren naar de buitenwereld.
Dit vanwege restricties om eventuele “gevaren” te ontwijken.
Een van de dingen die we geleerd hebben is dat moslims ook gewoon mensen zijn.
Alleen door vaak door traditie en familiebanden blijven de familieleden als moslim verder leven.
een van de eerste dagen in Tripoli wa ik uitgenodigd voor een studenten van een universiteit die met ons wilden praten/ discuseren over de wereld economie.
Dit was wel interessant maar ook moeilijk.
Dit omdat hun veel meer weten over hun economie en de algemene wereld economie.
En ook nog dat we bijna 2 jaar niet meer in Nederland zijn geweest!
Verder vonden we het ook erg verrassend dat bij hen vrouwen “gelijk” waren.
Ja, vertelde de (vrouwelijke) proffesor dat vrouwen mogen auto rijden, ze mogen een belangrijke baan hebben als officier of wat dan ook.
Dus helemaal hetzelfde, toch?
Nu wilde we de discussie niet forceren door te zeggen dat het niet klopt maar toch ligt er wel een ondertoon in de samenleving dat er wellicht een dreiging ligt als de vrouw iets verkeerd doet ze in sommige gevallen toch wel verschikkelijke dingen doorstaan...
Verdere havens waren vergelijkbaar met elkaar, al hadden we in Misurata meer overlast van “jonge” mannen die dachten dat “onze” Westerse vrouwen vrij toegankelijk waren.
En daus dat ze een vrouw wel konden “oppikken” hier en dus kregen de meiden aan boord domme vragen alleen maar omdat de cultuur het niet zomaar toelaar dat een man met een vrouw praat!
En dus met Westerse meiden kan dit schijnbaar wel, en dit bleekdan ook al was dit tot overlast van de meiden aan boord!
Nadat we uit Libie Gevaren zijn kwamen we hier aan in Egypte.
Dit ook wel een Moslim land met wel bijna 10 % aan Christenen.
Hier wordt het aan Buitenlanders wel toegelaten om het Christen zijn te mogen uiten, zolang het maar niet te openlijk is, is het goed!
Verder op dit moment zijn we op wacht en ook druk met re-entry.
Dit zal een leuke maar interressante tijd worden.
Maar we mogen weten dat we dit zeker niet alleen doen endat God altijd met ons is waar we ook naar toe gaan.
Wat we zometeen thuis gaan doen weet ik nog niet.
Maar we mogen daarin ook vertrouwen op onze Papa die met ons gaat dag aan dag, om ons heen is en met Hem wandelen.
Ps 86,11
Wijs mij uw weg, HEER, laat mij wandelen op het pad van uw waarheid, vervul mijn hart met ontzag voor uw naam.
In Zijn Naam,
Jos
-
28 November 2010 - 07:25
De Puntjes:
Hallo Jos,
Het was wel lang geleden dat je wat schreef, we waren benieuwd hoe het met je was.
als we zo lezen heb je veel gesprekken met mensen, we hopen dat je veel mensen mag vertellen van onze Grote Vader, Jos, we willen je de komende tijd (nogmaar een kleine 2 maanden) Gods Zegen toe wensen en hopen je straks weer te ontmoeten. Hartelijke groeten Dick-Riet en Simon. -
28 November 2010 - 18:10
Arjan En Margreet:
Hoi Jos,
leuk om weer wat van je te horen! Wat maak je toch een hoop mee, verschillende culturen, geloven, mensen... we zijn benieuwd naar al je verhalen!
Gods zegen ook op het laatste deel van je reis!
Groetjes Arjan en Margreet -
29 November 2010 - 07:46
Papa En Mama:
Hoi Jos leuk om op deze manier van je te horen. Ook fijn dat je weer bereik heb op je mobiel.
We houden vrijdagavond pakjesavond en leggen voor jou een kado weg voor als je weer terug komt, dus nog effe wachten.
Gods zegen in alles liefs papa en mama -
30 November 2010 - 07:55
Fam Vd Fliert:
Hoi Jos
He leuk weer wat te lezen.
Het is hier weer hartje winter!!
Sneeuw en vorst en een stevige oosten wind.
Geniet er van de laatste maanden jongen.We hopen en wensen dat je al datgene wat je de afgelopen tijd mocht leren en ervaren als bagage mee mag nemen naar huis.
Ook in KWB kun je wel getuigen van jouw Heer en Heiland .
Dit is voor vanavond het thema bij ons op de Alpha cursus.Waarom en hoe vertel ik het een ander!!
Ik zie er naar uit.
Gods zegen toegewenst jongen!
gr Wim vd Fliert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
